مقایسه ی اثربخشی روش های درمان شناختی-رفتاری و نوروفیدبک بر علایم اختلال وسواسی-جبری نوجوانان

مقدمه اختلال وسواسی-جبری از اختلالات شایع روان­پزشکی در میان نوجوانان است که موجب اختلال کارکرد مبتلایان شده و این امر لزوم بررسی روش­های مناسب تشخیصی و درمانی را روشن می­سازد. علاوه بر درمان­های متداول دارویی، درمان شناختی-رفتاری و درمان­هایی نظیر نوروفیدبک نیز مورد استفاده قرار گرفته­اند. هدف مطالعه­ی حاضر مقایسه­ی اثربخشی روش­های درمان شناختی-رفتاری و نوروفیدبک در اختلال وسواسی-جبری نوجوانان بود. روش کار این مطالعه­ی مداخله­ای در سال 1391-1392 انجام شده و جامعه­ی آماری آن شامل نوجوانان مبتلا به اختلال  وسواسی-جبری است که  به کلینیک خصوصی در مشهد مراجعه کرده­اند. 24 نوجوان 12 تا 18 ساله دارای نمرات هوش وکسلر حداقل 70 با توجه به مصاحبه­ی روان­پزشکی فوق تخصصی کودکان و مقیاس تشخیصی dsm iv با نمونه­گیری در دسترس وارد مطالعه شده و به طور تصادفی در دو گروه نوروفیدبک و درمان شناختی-رفتاری قرار گرفتند. نمونه­ها مقیاس یل-براون را قبل و بعد مداخله (10 جلسه هفتگی) تکمیل نمودند. داده­ها با آمار توصیفی، تحلیل واریانس و آزمون تی و نرم­افزار spss تحلیل شدند. نتایج نوجوانان دو گروه از نظر سن و تحصیلات با هم همسان بودند. نمرات یل-براون دو گروه قبل از مداخله، تفاوت معنی­داری نداشت (421/0=p). بعد مداخله نمرات گروه درمان شناختی-رفتاری (001/0=p) و نوروفیدبک (000/0=p) کاهش معنی­داری نشان داد و تفاوت بین دو گروه هم با برتری اثر نوروفیدبک معنی­دار بود (014/0=p). نتیجه گیری بنا بر نتایج مطالعه، درمان نوروفیدبک و درمان شناختی-رفتاری بر کاهش علایم اختلال وسواسی-جبری نوجوانان تاثیر معنی­داری داشته­اند اما اثربخشی درمان نوروفیدبک بر کاهش علایم این اختلال به طور معنی­داری بیش از درمان شناختی-رفتاری می­باشد.